Önce, forum yönetiminden "yenileme" daveti aldım. Şahsım hakkında bazı malumatları "profil"e ekledikten sonra yine "müzik -bilgisayar- programları" başlığı dikkatimi çekti. Daha önce MIDI müzik ve onun en meşakkatli alanlarından olan "MIDI yaylı grupları" hakkında bir yazı yazmıştım. O yazı forumda hala duruyor.
Aradan uzun zaman geçti. -Ülkede- "Computer destekli Müzik" bahsinde değişme, geriye gidişten ibaret kaldı. Adeta, "amcası bizim oğlan artık büyüdü, ona bilgisayar alacaz" gibisinden bir saçma "periyot" durumuna düştü.
Aşağıdaki satırları bunun üzerine / bu sebeple yazdım:
........................
Daha önce yazmış olsam da yinelemeliyim:
Genç insanlar, “İş” denilen şeyin daima zor olduğunu, asla kolaydan olamayacağını, en yalın hali ile dahi, “iş”in 2+2=4 gibi standart kesme şeker modunda yürüyemeyeceğini mutlak surette anlamak/teslim etmek mecburiyetindeler. Ki, bu, “müzik” için milyon+milyon kat daha geçerlidir.
Genç insanların, "bu ülkenin yalan vitrinlerine" inanç halinde yetişmeleri / yontulmaları, bu coğrafyada- çok tipik bir şekilde en çok "müziği" vurmuştur.
Bu, insanın, adına “Müzik” denilen muazzam sanat alanının bütünü bakımından böyle olduğu gibi, aynen “Computer destekli Müzik” için de geçerli.
(Üstüne basa basa “computer” diyorum Çünkü, “bilgisayar” denildiğinde “masanın üzerinde” duruyor olup, “amcası bizim oğlanın da var bilgisayarı, o da uğraşıyo.. böyle şeylerle” gibisinden “sinsi” ve herşeyi ile kinayeden ibaret bir anlam meydana getirilmiş olunuyor)...
Diyebileceğim o ki, artık lütfen, bu “iş (!)”lerin şu program veya bu ses kartından ibaret olamayacağı anlaşılsın ( Aynı seslenişlerimi görüntü / sahneleme içinde yapmak durumunda kalan biriyim ). Aksi takdirde, inanın, dün olduğu gibi yarın da, "düğün salonunun oynatıcısı” olmanın ötesine geçilemez.
Konservatuvar kariyeri içinden veya paralalelinde bu işlerin hakkını verebileni ise zaten görmedim.
(Çünkü burada bahis konusu olan, çıplak notaların viewport´a (!) yazılması değil. O notaların computer içinden değerlendirilebilmesi. Yani “ses”... Çünkü bu “iş” notaları bilgisayarda saklamak değil...).
Hayatın hele ki böyle bir ülkenin gündeliklerine has “bozacı / şıracı uyumları” genel olarak müzikte, spesifik olarak ise Computer destekli Müzikte (mesela ve elbette MIDI´de) sökmez...
“Master” ile “amele” arasında universal bir fark vardır. Fakat “Modern 3 dünya”da, genç insanlar, bu muazzam farkı rahatlıkla gözardı edebilecek şekilde traşlanıp imal ediliyorlar. Ve ne kadar acıdır ki, 3. dünyada “müzik” kavramını içi boş bir terim halinde ele geçirip, bunu cübbeleri altında sömüren akademik/bürokratik menfaat simaları, genç insanları kandırmada ve onları "hayatın sosyo/dişil ağılları"na yönlendirmede uzmanlaşmışlardır... Bu onların "iş"idir.
İçinde oldukları hayat tezgahında gözleri hipnozlu (bu, gözlerin kapalı olmasından berbat bir durum) haldeki genç insanlar, "burada insan´ı ifade edebilen (bir) müzik niçin yok?” sorusunu sormalarına şart olan teşhisi yapabilmekten uzak şekilde “imal ediliyorlar”.
Bunun adı “çöküş”tür.
Çünkü bunun adı "hayatlaşma", "devletleşme", "toplumlaşma"dır. Yani, "insan´dan uzaklaşma"...
Bunun adı “sürüleşme”dir.
“Sürüleşme” içinden “Computer destekli müzik” de olamayacaktır, olamamıştır.
“Muazzam bir müzik dinleme mesaii”nden geçmemiş, “mükemmel müziği aramak” çilesi hiç yaşamamış bir gençlik sürüsünden (yani "sosyo dişil sosyaller" dediğim güruhtan) bir kesim, -90´ların sonlarında ve 2000´lerin başlarında- MIDI klavye üzerinden “kesme şekerleri” kolayca döktürebileceklerine ne kadar da kolayca ikna edilebilmişlerdi...
Halbuki son 15 yıl ortada... (Hani nerede bu ülkenin Robert Miles´ları?) Hayır, sadece loop döndürüyorlar. (15 yıl önce de söylediğim gibi, "loop" denen o bela, kesme şekerlerin dijital versiyonudur ve maalesef, hayatın bu gibi ortaçağ çiftliklerine çok kolayca çöreklenmiştir).
MIDI sequencing veya audition / ambiance süreçlerini vaat eden tonla computer programı son 15 yılda aralıklarla populer oldu da ne oldu? İşte herşey ortada.
Genç insanların büyük bir kısmı, -computer öncesinden- “antik” bir müzik kavrayış ve idealizmine sahip olamadıklarından bu kulvarda da kısa sürede havlu atmayı tercih etti.
Maddi durumu iyi olup, konunun teknik yanları bakımından “kütle (!)” teşkil edebilmiş olanların da yine çok büyük bir kısmı, esasen, müzik adına ortaya hiçbir şey koyamamışlar ve fakat muhtemelen kendilerini o pahalı ekipmanları ile avutmayı mekanizma edinmişlerdir.
İnanılmaz az sayıda şahıs, İstanbul şartlarında ayakta kalmayı başarmış olsalar bile, onlar da, işte ancak bu kadar bir hayatın talep ettiklerini pişirip/paketleyip servis etmekten öteye geçememişlerdir. Bunların adlarının “müzik studyosu / kayıt studyosu / reklam müzikleri ajansı” olması hiçbirşey ifade etmez...
Bunları “bırakın bu işleri” demek için değil, dünyanın göbeğinde ortaçağı yaşayan ve fakat bu durumu bu 3. dünya devlet/toplum/aile/kadın şarlatanlıkları içinden örtbas edebileceğini sanan bu sirk/düğün salonu curcunası, işte, çok açık bir şekilde “Computer based Music” bahsinde de bütününden çuvallamıştır (çuvalladıkları halde çuvalın kafalarına birilerince geçirildiğini sanırlar) demek için yazıyorum.
Vitrinlenen computer programları vs. ancak bunlardan sonra gelebilir. Ki, son 6-7 yılda MIDI´ye ilginin nasılda bıçak gibi kesildiği tam bir gerçektir.
Niçin? Çünkü deneyenler, bu işin “kesme şeker imalatı” olmadığını anladılar.
Çünkü bu bir oyun değil. Birilerinin genç insanlara “on yılların kıymetini” seslenmesi gerekiyor.
Bir AVM´de ucuz klavyelerin başında parmak oynatan, muhtemelen kenar mahalleden ve de henüz 20´lerindeki bir genç insan veya “...ubase” vs computer kurgularında çabalayan bir başkası...
Bu ülkede birilerinin bu insanlara “gerçeği” göstermesi gerekiyor.
Müzikte bundan kaçılamaz. İşte son 30 yıl ortada...
“Müzik” kesme şeker değil. Müziğin computer desteği alabilmesi, bu durumu ortadan kaldıramaz.
Çünkü “computer” de kesme şeker değil. Onu masadan, önce diz, ardından da avuça düşürme gayretleri de zaten ve elbette buradan geliyor...