Bir sanayi şirketinin genel müdürü ve aynı zamanda
bir kültür vakfınca kurulan senfoni orkestrasının
yönetim kurulu başkanı; o ayın konseri olan,
Schubert'in "Bitmemiş Senfoni" sine gidemeyeceği için
yerine şirketin verimlilik uzmanını gönderir.
Ertesi hafta, verimlilik uzmanından teşekkür yerine
bir değerlendirme raporu alır.
" Sayın Genel Müdürüm;
1) Dört obuacı, konserin önemli bir zaman diliminde
boş oturmuşlardır. Bunların sayısı azaltılmalı ve
diğerlerinin konsere daha çok katkısı sağlanmalıdır.
2) Oniki kemancı, aynı anda aynı hareketi yapmakta
aynı notaları seslendirmektedirler. Burada da personel
tasarrufu yapılmalıdır.
3) Özellikle, onaltılık notaların çalınması gereksizdir.
Çünkü izleyiciler, sekizlik notalarla onaltılık notaların
arasındaki farkı anlar görünmemektedirler. Dolayısıyla,
eser, sekizlik notalarla icra edilmeli; yüksek ücretli
keman icracıları yerine stajyerler kullanılarak
masraf düşürülmelidir.
4) Yaylı sazlarla işlenen pasajların nefesli sazlarla tekrarı
ve bunun yol açtığı gereksiz düplikasyonlar önlenebilir.
Böylece; iki saatlik konser, yirmi dakikaya iner.
Eğer, Schubert, bütün bunları dikkate almış olsaydı;
"Bitmemiş Senfoni", bitmiş olurdu. Saygılarımla..."
kaynak: Alper ALMELEK, İŞTE KAHKAHA, Alfa Yayınları, İstanbul, 2004, s. 106