BİLDİRİLER |
ENSTRUMAN ÇALAN MÜZİSYENLERDE EL PROBLEMLERİNE BAĞLI
EL REHABİLİTASYONU YAKLAŞIMI *
Uzm.Fzt. Salime Yılmaz Altunbay
* Müzisyen Sağlığı Günleri-I,
11-12 Mart 2005,
Yıldız Teknik Üniversitesi, İst.
Enstruman çalmak; duygu, beyin ve fiziksel aktivite işidir. Elimiz, en iyi enstrümandır. El problemlerini; travma, dejeneratif problemler, non-spesifik bilek ve el ağrısı şeklinde sınıflayabiliriz.
El rehabilitasyonu tedavi programımızı ikiye ayırabiliriz.
A-Cerrahi ve açık travma sonrası tedavi yaklaşımları: Cerrahi aşamasında el cerrahı müzisyene özgü plan yapar . Tesbit süresini erken tutmaya çalışır. Bu aşamada el fizyoterapisti, rehabilitasyonda erken ve geç dönem için tedavi hedeflerini belirler.
B-Cerrahi gerektirmeyen –tekrarlı travmaya bağlı ( overuse) kas-iskelet sistemi problemlerinde konservatif tedavi yaklaşımları: Müzisyenin doğru teşhisle el fizyoterapistine ulaşması gerekir. Takip esnasında cerrahi gerektiren durum gözlenebilir ve bu aşamada el cerrahıyla tekrar irtibata geçilir.
Prokolüm;
Planlayıp, uyguladığım tedavinin amaçları;
Gerekiyorsa splint uygulaması
Tedavi modaliteleri;
TEDAVİYİ DESTEKLEYEN VE YAŞAM ALIŞKANLIĞI OLMASI GEREKENLER
Çalmaya geç dönmek; beceride ve kendine güvende kayıp yaratır. Müzisyen kolayca deprese olur. Fiziksel ve psikolojik olarak erken dönüş önemlidir. Pasif dönemde mental çalışmalar yararlıdır. Bunlar müzik dinleme, müzikal araştırmalar-okumadır. Önce hayali çalmayla başlanır. Sonra;
Çalmaya dönme programında Dr. Norris’in veya modifiye diğer protokoller kullanılır.
· Başlangıçta; basit, yavaş, yumuşak müzik
· Ağrıyı dikkate alarak dereceli olarak programda ilerleme yapılır
· Kolaydan zora ( repertuarda)
· Dinlenme araları ve çalma sürelerinin düzenlenmesi gerekir
· Isınma-çalma-soğuma İYİLEŞME SONRASI DA TEMELDİR.
Enstrumana özgü spesifik egzersizler ve enstruman modifikasyonları ile el rehabilitasyonu düzenlenir. MÜZİSYENLE UZUN DÖNEM İLETİŞİMDE OLMAK-TAKİP- BAŞARIYI ARTIRIR.