'A' EN 'ŞIK' HALİNDE BEKLİYORMUŞ BENİ

[fiddlernaz]

'A' EN 'ŞIK' HALİNDE BEKLİYORMUŞ BENİ


bir yıldız bir virgül ile çıktım en uzun yollara



bir ağacın gölgesini mürekkep diye çektim kalemime

rüzgara yazdım en “şık” şiirlerimi

tersine dönünce her şey

üşüsün diye dünya



ben sözel bir bahçede güzel bir oyuncak oldum

sözcükler büyüsün

oynarken benimle diye



onlar bir yağmur bulutu oldu ben ıslandım içinde



aktım bir zaman yer altı sularında



şimdi

köşedeki çeşmenin akan suyuyum

tasıdır kafatasım

aşınsın diye değen dudaklarda



a dan z ye aradım aşkın hallerini



oysa o yolun başındaki “A”

en “şık” halinde beklermiş beni



bırakıyorum sözcüklerin gücüne kendimi

olmadık bir şeyin olmasından kopuyor ödüm

korkmakta gidiyor gücüme



hep aklıma gelen geldi başıma

ben geziyorum şiirin içinde

aklıma gelmeyen bir şey gelsin diye başıma



kimsenin umuru olmayacak bu dizelerde



kim bilir kim düşünecek belkide benini



ben burada kayboldum ararken kendimi



cevapladığım sorular tohum gibi saçıldı ömrüme



geç anladım cevap vermek çoğaltmakmış soruyu



susmanın kesilince gırtlağı

kan akışı oluyor sözcükler gökyüzüne



bir ağacın gölgesini çektim kalemime

ben rüzgara yazdım

o savruldu bir kara bulut gökyüzüne

ıslanıp yağmurlarından

karıştım yer altı sularına

köşede akan çeşmenin suyunda su durdum

çoğalıp sorular doldu kafa tasıma

aşınıp duruyor şimdi verdiğim cevaplar dudaklarınızda



sustukça

ezdiler güneşimi

çok oldum karanlıklarda



en yakın akrabam güneştir

bakmayın benim böyle kan kırmızı aktığıma



en iyi bildiğimi yaparım

geldim

ayaz gecelerinizi sarhoş yapmaya

Necmi OTCU